ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ
η Στέλλα που τηλεφώνησε σήμερα στην δουλειά και είπε ψέμματα πως είναι άρρωστη για να κατέβει στη διαδήλωση,
ο Άντι που έχει πάνω του μόνο τόσα όσα κάνει ο καφές που θα πιει με τους καινούργιους του συμφοιτητές μετά το μάθημα,
η Άννα που θεωρεί ότι η μάχη ενάντια στην απόσταση που την χωρίζει από καινούργια ερεθίσματα είναι ανεκτίμητη,
ο Παύλος που μία στο τόσο του κάθεται κάνα μεροκάματο και η διαδικασία επανέκδοσης της κάρτας ανεργίας στον ΟΑΕΔ τον παρανοεί,
η Μαίρη που δεν γουστάρει να ξοδέψει ούτε cent από το μισθό των 3.52/ώρα για να φτάσει στη δουλειά της,
ο Κώστας που θέλει να φυλάξει το χαρτζιλίκι του για να πάρει δώρο στο κορίτσι από την άλλη άκρη της Αθήνας που του έκλεψε την καρδιά,
η Βασιλική που πηγαίνοντας προς το νοσοκομείο έχει ήδη δώσει την σύνταξη της σε φάρμακα και πιεσόμετρο,
ο Γιώργος που ως πρώην Συριζαίος μέλος του κινήματος ‘ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ’ προσπαθεί να διασώσει όση αξιοπρέπεια του έχει απομείνει,
η Κάτια που χρειάζεται να φύγει μακριά για να γλιτώσει από τους συγγενείς της που θέλουν να την κλείσουν στο ψυχιατρείο επειδή όταν τσαντίζεται βαράει το κεφάλι της στον τοίχο,
ο Άρης που του προκαλούν αρκετή δυσφορία οι μπάρες, οι κάμερες, ο συνωστισμός στις κυλιόμενες και οι τύποι με στολές ή καρτελάκια για να τους πληρώσει κι από πάνω,
η Σοφία που στο δρόμο για το συνεργείο αγχώνεται για το πόσα θα της ζητήσει ο μάστορας για να πάρει πίσω το μηχανάκι της,
ο Λάμπης που πρόσφερε τα τελευταία χρήματα που έμειναν από τη σύνταξη του μήνα σε χαρτζιλίκι για την εγγονούλα του,
η Γκάλια που ήρθε στην Ελλάδα να δουλέψει εσωτερική για να στέλνει όλο της το μισθό στην οικογένεια της στην Αρμενία,
ο Μάρκος που φύλαξε τα πουρμπουάρ των τελευταίων βδομάδων για την αποψινή συναυλία της αγαπημένης του μπάντας,
η Δώρα που το μόνο φράγμα που αναγνωρίζει σε αυτήν τη ζωή είναι το οδόφραγμα από φλεγόμενους κάδους στις συγκρούσεις με την αστυνομία,
εγώ,
εσύ,
αυτή εδώ,
εκείνος παραπέρα…
ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ
ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ
ΟΣΟ ΥΨΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΠΑΡΕΣ
ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΤΕΣ
Rana Dalmatica