Βατράχια, “μπακακάκια”, ή πιο επίσημα και επιστημονικά “Rana Dalmatica”. Αυτά τα θορυβώδη και ατίθασα πλάσματα που σουλατσάρουν απ’ το βουνό του Υμηττού μέχρι τη θάλασσα του Φαλήρου.

Σε μια περίοδο ύπουλης σοσιαλδημοκρατικής κρατικής διαχείρισης, η οποία ήρθε σαν επιστέγασμα μιας σειράς άγουρων και ανολοκλήρωτων διεκδικήσεων. Μετά από μια εκλογική εκτόνωση που έχει παρασύρει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στην παγίδα της αδράνειας και της ανάθεσης.

Σε αυτή την ιδιαίτερη ιστορική συνθήκη θα μπορούσαμε κι εμείς να πούμε πως μια χαρά τα κουτσοκαταφέρνουμε και, δε βαριέσαι κιόλας, καλά τα περνάμε. Όμως μας έτρωγε, κι έτσι κάτσαμε και το κουβεντιάσαμε. Και είπαμε να μην βολευτούμε με όσα έχουμε κοιτώντας τα να λιγοστεύουν, αλλά να το πάμε παραπέρα κερδίζοντας ακόμη περισσότερα, κάνοντας τις γειτονιές μας ακόμη πιο ζωντανές, ακόμη πιο δικές μας, ακόμη πιο εχθρικές για τους κάθε λογής εχθρούς της ελευθερίας.

Είμαστε μια παρέα – ομάδα ανθρώπων, ντόπιων και μεταναστών, σταθερά ή περιστασιακά εργαζόμενων, ανέργων και φοιτητών. Είμαστε μια διαδικασία ανοιχτή, όσο η ποσοτική αύξηση αλληλεπιδρά ωφέλιμα με την ποιοτική. Είμαστε από εκείνους-ες που προτιμούν να υπάρχουν πολλές αντίστοιχες διαδικασίες, με τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, οι οποίες να επικοινωνούν γόνιμα μεταξύ τους και να συντονίζονται όταν το επιθυμούν. Αυτό θα επιδιώξουμε.

ΝΑ ΒΡΩΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Τα λέμε τριγύρω.

                                                                                              Rana Dalmatica